Macedonian Idol - 23.05.2011

LetZzz comment Macedonian Idol on 23.05.2011

Ми стана пракса да чекам да помине некој ден од концертите пред да ги коментирам тука. Деновиве особено интересна ситуација на социјалните мрежи. Имаше критики, солзи, препукувања, што да не беа политичките избори во овој период, веројатно ќе беа во центарот на вниманието. Па, ајде да коментираме! ;)

Тема, како воопшто да немаше, иако официјално таа беше "The best from the artists". Мене овој пристап не ми пречеше, затоа што со ваквите теми се гледа каков избор на песни во иднина би направиле кандидатите, или барем кон какви би се стремеле.

Видеотот кое со Иванна и Ненад ми беше особено интересно. Американската практика, која тие ја применија за овој концерт, треба почесто да се применува во нашиопт етер. Го задржаа вниманието, ја кренаа атмосферата, уште пред кандидатите да се појават на сцена. А тие, на ова отварање, многу подобри од минатиот пат. Сметам изборот на песни си го направи своето. Звучеа многу почисто и поразбирливо. Иако јас за старт би ставил побрза песна, сметам дека овој дел беше добро сработен.

Кај водителскиот пар, во суштина, ништо ново. Можеби искуството на Ненад е тоа што го прави добар во оваа работа, можеби е неговата харизма и едноставност, меѓутоа Иванна ми е далеку зад него во водителските способности. Во однос на тоа како изгледаа, една работа ми е евидентна, кој и да го работи овој дел... не облекува пар, туку индивидуи, што мене ми пречи. Би било многу попривлечно за око, доколку тие двајцата, барем малку кореспондираат со своите outfit-и. Иванна оваа недела изгледаше премногу еднолично. Кога како основа земате така едноставен фустан, треба максимално да го „експлоатирате“ аксесоарот, за да не изгледа „бледо“. Тука мислам на ланчиња, каиши, марами и чевли кои би „покриле“ фустанот. Фризурата воопшто не кореспондираше со останатото. Од друга страна, Ненад изгледаше многу подобро. Иако не ми е јасно зошто во овие пролетни денови, некој ставил толку слоеви (парчиња) на едно место, иако патиките не ми одговараа со комбинацијата, сепак, во суштина, убаво изгледаше. Посебен акцент ставам на бојата на палтото, која особено ми се допадна.

Жирито оваа недела се врати на старата тактика - „Сите сте прекрасни, направивме супер селекција“! Иако сметам дека треба да критикуваат „на големо“, сепак препукувањата на релација Игор- Виктор ми пречеа. Кога сме кај Игор, стајлингот подобар од минатиот пат. Подобро класична, здодевна и добро склопена „кошула-палто“ комбинација, отколку карневалски outfit како минатиот пат. Калиопи, освен со своите долги коментари, здодевна и со стајлингот. Бела кошула, црн елек... премногу едноставно. „Келнерски outfit“! :/ За разлика од овие двајца, Тони само „ги учи“ македонските мажи, како годините не треба да влијаат на изгледот. Секоја недела е со „скроен“ изглед. Сепак, сакав да видам уште некој преубав шешир... за да му завидам! :P

Чисто како еден убав момент ми беше присуството на, речиси, сите испаднати кандидати од Идол, со тоа што Наталија, Билјана и Елизабета, на оваа гала не беа само гости. Тие беа и придружни вокали, кои, и тоа како, добро си ја завршија работата. Продукциски, оваа екипа, вреди колку целата наша естрада! :D

Ајде сега, да ги коментирам индивидуалните настапи на кандидатите! :)

01. Виктор Апостоловски (What do ya want from me) - Во интерпретацијата, по втор пат, ми пречеше нагласокот на некои англиски зборови. Меѓутоа, без некои големи фалшови, ќе речам дека солидно испеа и, она што мене ми е битно, звучеше различно од Lambert. Во однос на сценскиот настап... не видовме ништо повеќе од неговиот шарм. :/ Со ваква песна, можел да направи, и тоа како, добар концепт. Уште едно разочарување кај стајлингот. Белата кошула ми е скроз „out“, особено кога не е во панталоните, краватите не ми беа јасни... Можело многу подобро!

Ова, едноставно, морав да го ставам! :P :D

По неговиот настап, видовме креативност од страна на публиката, што за жал, ретко ја гледаме кај кандидатите, а тоа беше „мобилниот телефон“ (за жал не најдов фотографија)! Кога некој од публиката мислел на овој момент и одлично го смислил, тогаш кандидатите треба да се уште покреативни за своите настапи. На музичката сцена, многу ретко минуваат „само пејачи“... X-факторот е сé побитен.

02. Мики Секуловски (Right here, waiting for you) - Стајлингот - одличен! Ми се допаѓаат ваквите „класични“ комбинации. Трегерите оставија нешто младешко во стајлингот, чизмите беа неочекувани, а очилата ги обожавам... можеби затоа што имам исти! :P :P :D Интерпретацијата крајно моќна, зрела и чиста. Можам само да кажам дека пее подобро од 95% од интерпретаторите на македонската сцена. Во однос на движењата, тој постојано пееше, како да се обраќаше некому во публиката, што обично е најдобар пристап кај ваквите балади! Одличен настап!

03. Дејан Јованов (My way) - Фино склопен стајлинг. Кога се работи за висока личност, како што е Дејан, обично оделата се најдобар избор. Во овој случај, елекот го „скри“ стомачето, кој Дејан не го „победи“ за време на овој циклус, а марамата ја освежи комбинацијата. Она што не ми се допадна беше неговата коса. Постојано е иста, здодевна и „само исчешлана“! :/ Иако Sinatra не е лесен за интерпретација, во последните изданија очекувам помоќни, побрзи, „поритамски“, помодерни и маркетингшки поподковани избори со песните. Сепак, песната одлично ја испеа. Во однос на сценските движења, само ќе речам дека се најслабата страна на Дејан. Треба многу да се работи со него, за да најде начин како да ја пренесе емоцијата на песната. Сметам дека ваквите настапи му се премногу едноставни за индустријата кон која се стреми! :o

04. Иван Раденов (Sunday Morning) - Стајлингот ми беше сосема нејасен. Имаше премногу парчиња во горниот дел, што ме збунуваа. Краватата, брошот (или што и да беше тоа, не можев да видат добро), очилата и сето тоа во различни бои... :/ Фармерките и патиките, исто така, не ми се допаднаа. Едноставно целиот outfit ми беше утнат! За среќа тоа беше единственото нешто што не ми се допадна. Интерпретацијата навистина ми се допадна, затоа што звучеше чисто и различно од оригиналот! Во однос на однесувањето на сцена, повторно, пофалби. Беше интерактивен, смирен, а сепак се движеше, цело време насмеан. Мислам дека овој настап и оваа вечер, општо, му беа можеби и најдобри до сега. :)

По принципот кој веќе го сфативме, кандидатите во вториот блок настапија уште еднаш, овој пат со танчери/ки. Искрено не знам зошто и првиот блок не е така организиран... :/ Како и да е, еве ги моите коментари:

01. Виктор Апостоловски (Maria Maria) - Стајлингот, во суштина, не беше лош. Ама само во суштина. :/ Премногу ме потсетуваше на Timberlake и „нешто“ ми фалеше да го дополни. Сепак, идејата со срцињата (кои ги носеше во џебовите на кошулата) ми беше cute! :) Во однос на песната, ќе речам дека направил добар избор, истата одлично му прилегаше на карактерот и на вокалните способности.

Сценските движења, неговата најсилна страна, веројатно најдобар аспект од настапот. Прво ни заигра како J.T., потоа ја „заигра танчерката“, имаше свои индивидуални моменти, но и моменти со танчерската група. Во однос на кореографијата, ќе речам дека ми беше премногу статична. Исто така, сметам дека требаше да има многу повеќе флерт во неа, па песната е латино, нели? :D

02. Мики Секуловски (Freedom) - Ако претходниот стајлинг многу ми се допаѓаше, овој не беше баш таков. Зелената кошула и „лептир машната“ (да не речам пеперутка, како што е „литературно“) никако не ми одговараа. Со таква песна, стајлингот можел да биде многу подобар! :( Иако самата интерпретација беше добра, не сум сигурен колку оваа песна беше за него. Јас не би ја одбрал!

Искуството кое Мики го стекна на сцена за време на овој Идол, сé повеќе се воочува во сигурноста која тој ја има на сцена. Иако кореографијата беше, повторно, статична и премногу „стегната“, особено за ваква песна, сметам дека Мики добро си ја сработи работата. Се вклопи со девојките и го пренесе сиот свој шарм. :)

03. Дејан Јованов (Fly away) - Ако Lenny е познат по тоа што прави шоу за време на своите настапи, Дејан го направи спротивното. Неговиот настап ми беше особено здодевен, цело време една иста, еднолична, фацијална експресија, со која ни на момент не ми ја долови песната. Испеа „на сила“! Мене не ми допадна овој избор и сметам дека песната не му прилега воопшто. Не знам што беше тоа што на Калиопи и се допадна во овој настап.

Outfit-от катастрофа! Маицата беше страшно лош избор, кој ме иритираше! Фалеше иновативност! За ваква песна требаше да има и аксесоар, фризура, па можеби дури и шминка во стајлингот. Ама ништо од тоа... :/ Кореографијата ми беше сосема „шминкерска“, а требаше да биде „рокерска“. Уште една утка! Воопшто целиот впечаток ми е дека се труди да биде скромен, што е ОК. Ама премногу скромност во тој бизнис, ретко кога „пали“!

04. Иван Раденов (Missing) - Маицата на Иван ми беше интересна, фино замислена. Уште да имаше аксесоар, кој ќе ја надополнеше, ќе беше уште подобро. Вака, целиот изглед се сведуваше на маицата.

Што е со девојчево? Изгледа има трема! :P

Интерпретацијата ми беше малку чудна. Имаше моменти кога ми беше „пријатна за уво“, имаше и моменти кога тоа не беше така. Од друга страна, воочив дека работел многу на тоа да се вклопи со танчерите. Го надминал овој проблем, кој на минатиот концерт ми пречеше. Фацијално, ја изнесе песната, онака како што доликува. Иако кореографијата беше, за нијанса, подобра од другите, сметам дека можело поживо. Целосната импресија е дека Иван успева, полека, но сигурно, да се одалечи од „бендовскиот пристап“ и сé повеќе е индивидуален на сцена. Слободно можам да кажам дека овој концерт ќе го паметам по неговиот напредок! Пофалби!

Кога веќе дојде делот со испаѓање на еден од кандидатите, при што за овој концерт знаевме сите дека тоа ќе биде машко, од режијата се одлучија на пристапот „ајде да ги слушнеме уште еднаш“. Искрено, освен фактот што се гласаше уште еднаш, не ми беше јасно зошто се одлучија на ваков чекор. Како и да е, кандидатите сакав да ги слушнам со други песни, а не со оние со кои веќе ги слушнавме. Потоа жирито „паѓаше во транс“ од тоа колку добри биле овие интерпретаци, бла бла бла... Здодевно!

На крај, конечно, момците седнаа на „жешките столчиња“ и го дознавме третиот финалист. Искрено, бев многу изненаден од конечниот исход. Не очекував дека дека, како што една моја драга другарка (Lady M) рече, „fake-ерскиот локален партиотизам„ ќе ги победи тинејџерските гласови.

Мое најлично мислење е дека Виктор требаше да оди во финале. Од маркетингшки аспект, тој има многу многу повеќе X-фактор во себе од „некои“ други кандидати. Има проблеми со егото - точно, но има изглед, има „свој“ стил, кој многу подобро го претставува од Ј.Ј. на пример, има (колку-толку) и вокал... Сепак, без разлика што јас мислам, него нема да го гледаме во финале, ама сигурен сум дека ќе го гледаме на музичката сцена. Трачот дека тој е предодреден да победи, падна во вода :) , ама остави простор за оној вториот. :P

Во однос на солзите, Facebook иронија и исмевањето на децата... хммм... Сметам дека би било многу дволично од моја страна да коментирам било што, зошто и јас самиот ги like-нав поголем дел од сликите на Demotivation! Сепак, ќе напоменам дека кога и ние бевме деца, имавме свои идоли, кои за жал, не можевме да ги поддржуваме како денешниве. Нивното разочарување ми е јасно. Сепак, да се „сечат вени“ е премногу! Сметам дека родителите треба да почнат да си ја работат својата функција на родител и да им објаснат неколку работи на децата! :/

Што очекува во финалето? Многу! :D Прво, очекувам подобар избор на песни. Нешто познато, брзо, моќно, храбро! Второ, очекувам одлични интерпретации, без компромиси! Трето, очекувам „пакети“ од секој можен аспект. Очекувам „културна публика“, ако тоа воопшто е можно! Очекувам пократки коментари од жирито, подолги од кандидатите. Очекувам, конечно, одлични кореографии. Очекувам одлични стајлинзи. Очекувам шоу! Очекувам да победи мојот фаворит, бидејќи само еден од моите 2 е во финале (на еден од претходните blog-ови Ви ги кажав)! Најважно од сé, очекувам достоинствен крај на ова долго „патување“, наречено Идол! Многу очекувам, а? :D

CommentZzz anyone? WhoZzz your favorite for the final? :)

P.S. Фотографиите, замислете! :P, повторно се преземени од fun.mnogoo.mk!

Работат дечкиве... со полна пареа!

Вљубените... :)

Опаааа, почнаа интервјуата! Што ли ја прашуваат, 

штом и е ваква фацата? :)

Девојките, кои за жал, пееја само како back-вокали.

Браво за Јана! Ххх, кретивно, нели? :D

Macedonia's entry on ESC 2011

LetZzz comment Macedonia's entry on ESC 2011!

Напоменувам дека тектов е долг, поради тоа што не сакав овогодинешниов настап и препораките да ги одделам во два текста!

ESC заврши, се открија многу од маркетингшките трикови кои големите земји ги користат за подобар пласман, се открија нашите маани, и повторно со спуштена глава се враќаме дома. Каде е проблемот? Како може да се промени? Ќе се обидам да дадам неколку одговори.

„Русинка“ - Влатко Илиевски

Уште пред, воопшто, да се оддржи Скопскиот фестивал, на големо се зборуваше кој ќе биде победникот. На објавената листа еден куп анонимуси, лица непознати на македонската јавност, кои се обидоа да се промовираат себеси на најгледаниот циркуз во Македонија. Дел од кандидатите кои конкурираа, подоцна се откажаа, напоменувајќи дека победникот е веќе познат!

Подоцна го гледавме Скопскиот фестивал, речиси идентичен како во последниве неколку години. Ни од далеку сличен на ваквите избори кај нашите соседи, затоа што споредба со европските земји би била сосема банална. И стандардна приказна - организацијата од година во година се полоша; сцената „вриштеше комунизам“; озвучувањето и сите пропратни технички елементи од просториите на МТВ само уште еднаш докажаа колку оваа технологија е дотраена; водителите како воопшто да немаа пробано како треба целиот настан да изгледа и звучи; backstage-от здодевен, како и секоја година; технички проблеми, нормално, мораше да има, па една песна ја слушавме два пати; гледачите... само се прашуваа како воопшто организацијата не се срами од вакви бедни фестивали!

На крајот, не дека имаше некој голем избор на песни, ама се одбра „Русинка“ во изведба на Влатко Илиевски. И се прашувавме зошто?! Зошто некој воопшто би напишал ваков текст за песна која треба да се натпреварува на таков голем настан како ESC (оние кои не го сретнале акронимот претходно тој значи Eurovision Song Contest и го користам затоа што Eurovision опфаќа неколку различни манифестации во организација на EBU)? Веројатно, сметавме дека така ќе купиме поени кај земјите од поранешниот Советски Сојуз. Мое лично мислење е дека, на овој или на оној начин, оваа година МТВ се оддолжи на Влатко за минатогодишната глупост, кога неговата песна и настап беа многу подобри од победничката! Како и да е, од оваа одлука загубивме сите.

Песната веднаш наиде на строга критика меѓу фановите на ESC, и покрај тоа што на МТВ се коментираше дека тие ја обожаваат, за вокалот на Влатко можеше да се прочитаат еден куп коментари, кои говореа за квалитет на неговиот вокал (не во позитивна смисла), се критикуваше и концептот, кој беше мизерен! :/

Пред да се замине во Дизелдорф, Влатко говореше како оваа година тој посетил повеќе земји од сите претходни претставници заедно, дека се надева на влез, бла бла бла... Подоцна видовме дека сето тоа „падна во вода“! Костимите и кореографијата беа „фалени на големо“ во медиумскиот простор. Сметам дека беа солидни, особено кореографијата, која иако, повеќе беше театарска отколку Евровизиска, сепак имаше концепт... истиот оној кој МТВ реши да го следи.

Конечното претставување ни беше ОК сработено. Влатко не звучеше лошо, барем не како што очекуваа сите, танчерите беа ОК... Ама (замислете!) не се пласиравме во финалната вечер. Напротив го забележивме најлошиот пласман досега. И за да биде работата уште полоша, барем во моите очи, Влатко по полуфиналето изјавил дека дома го чека поличка кампања и многу работа со неа!!! (Ова го има на blog-от за ESC Semifinals)

Она што, особено, ми пречеше за време на целиот овој процес, беше односот на Влатко кон целиот настан. Тој неколку пати изјави дека не е фан на ESC, па се прашував зошто воопшто конкурираше. Постојано говореше дека пласманот не му битен, што, исто така, не ми беше јасно. „Важно е добро да се претставиме“ - беше муабетот кој цело време го слушавме... :/ Епа, драги мои, со таков пристап не се забележуваат резултати!

Да сумирам. Каде се грешките? Прво концептот - сосема утнат! Наместо да бираме квалитет, одбравме песна со која се надевавме на гласови поради „русинката“. Наместо да бираме песна, биравме интерпретатор, наместо да не разберат европјаните на англиски, си пеевме на македонски... и секако, односот на Влатко кон целиов овој процес и идеологијата „важно е да се учевствува“ не вратија дома со 16-то место!

Како до финале?

Пред да ги дадам моите лични препораки да објаснам зошто си го давам правото за такво нешто. Го следам ESC уште од 1998 и тоа не само на главните случувања. Претходниве неколку години, дури и ги знам песните пред да се случи големиот настан, во претходните 3 години 2 пати го погодив победникот (годинава едноствано никој не очекуваше дека Азербејџан ќе победи), ги следам грешките и промените, концептите и успесите на добрите меѓу нив. Општо кажано, го познавам ESC доволно, за да можам да извлечам позитивни работи од искуствата на земјите кои напредувале на ова поле и да покажам како можат да се применат кај нас.

Прво, најголема прешка која ние (под „ние“ мислам на МТВ и организацијата, општо) ја правиме е тоа што започнуваме со работа, откако ќе го објавиме конкурсот, или барем така изгледа во последниве 4-5 години. „Големите земји“, под кои ги опфаќам не големите во географска смисла, туку оние кои се големи на ESC и постојано се со солидни пласмани, започнуваат со работа уште во Септември... сериозно работа! Многу е битно конкурсот да е рамка, која ќе обезбеди квалитетно претставување. Според мене, особено битен момент е неговиот опсег. Русија е позната по тоа што нивните конкурси се „отворени“, што значи, може да конкурираат автори од целиот свет, а не само од Русија. Така, многу поголеми се шансите конечниот избор за домашната селекција да биде поквалитетна. Втора битна работа тука е јазикот. Во последниве 3 години си настапуваме на македонски, па потоа „сите ни се виновни“! Се правдаме со муабетот „Па и Србија си настапува на нивниот јазик!“, без да земеме в обзир колку е масовна нивната емиграција во европските земји и колку добро, истата, е организирана кога станува збор за гласањето. Македонија ја нема оваа моќ, па најдобро би било да настапуваме на англиски јазик. Годинава бевме сведоци дека дури и големата Италија, која по долга пауза се врати на ESC половина од песната ја изведоа на англиски. Тоа е јазикот кој го разбира најголем дел од Европа. Така, најдобро би било уште на конкурсот да се стави до знаење дека композицијата треба да е на англиски јазик. Така, ќе се избегнат „смешните преводи“, како годинашниот, за кој многу луѓе се запрашаа дали е преведен со Google Translate или пак оној со „Ангел си ти“, кога песната сосема ја загуби смислата! Исто така, англискиот ќе ги охрабри странските автори да конкурираат. Веќе од старт ќе покажеме сериозност, која би имала капацитет да вроди со плод. Доволно беше македонската гордост, која потроши многу пари, а не произведе ништо освен „спуштени глави“.

Следна битна работа е домашниот избор или „Скопскиот фестивал“, како сакате. Во последниве неколку години, се „фрлаат“ големи суми на пари на сцена и пропратни елементи кои буквално ништо не значат за конечниот пласман. Постојано се чудиме каде се трошат огромните суми кои се таложат на сметката на МТВ, кога приватните телевизии во Македонија, со многу помалку средства, прават многу поголеми шоу-а! Тука мојот совет би бил, доколку немаме пари да направи спектакл, да го искористиме концептот од 2006, кога домашниот избор го направивме во студио на МТВ (Таа година Елена Ристеска со „Нинанајна“ забележа одличен резултат)! Заштедивме средства, кои подоцна би се искористиле за квалитетен видео запис, подобра пормоција и сл. Јас сум сигурен, дека средствата заработени од влезниците за полупразни сали не ги покриваат трошоците за организирање на истите.

Следната препорака е општа. Постојано бираме изведувачи, наместо песни! Настанот вели „песна на евровизија“, а не „изведувач на евровизија“! И сега ќе ме прашате „Па дали треба аматери и анонимуси да пратиме на ESC?“ ... Зошто да не, доколку се квалитетни. Ќе ве вратам во 2003 година, кога Beth со „Dime“ ја претставуваше Шпанија. Таа победи на домашен избор, организиран по концептот на Идол. Заврши како 8-ма, со песна која подоцна многу се пееше меѓу фановите на ESC. И ако не би се задоволиле со 8-мо место, вратете се само една година назад. Lena победи за Германија со „Satellite“, а беше сосема нова на сцената! Таа дури и стана европски позната личност поради шармот и енергијата која на ESC се загуби меѓу кичот и шунтот во периодот 2002-2008. Замислете ние да организираме избор, каде ќе се натпреваруваат само аматери и млади лица, кои ќе учат додека работат, ќе комуницираат со композитори за да на крај се одлучи победникот кој ќе не претставува. Колку средства и медиумско внимание ќе се привлече на тој начин!!! :/

Да не заборавиме дека за време на целиот овој процес, треба да се бараат спонзори, кои ќе обезбедат доволно средства за квалитетно претставување на ESC. Чисто за споредба, организаторите на Азербејџан изјавија дека годинава потрошиле 8 милиони (не сум сигурен дали се долари или евра) за овогодинешното претставување!!! Така да, немој да мислите дека парите не се битни. Сепак, побитно е како ќе се искористат. Ell и Nikki не победија случајно. Тие имаа масовна интернет кампања, особено на Facebook, луѓето ги запознаа уште пред да се случи големиот настан и нормално дека ќе добијат многу гласови. Во македонската пракса, промоција значи гостувања во емисии во земјите кои настапуваат, што е многу погрешен пристап.

Друга работа, која би сакал да ја напоменам е комуникацијата. МТВ од „Скопксиот фестивал“ направи затворен event, за кој подоцна се лутат кога другите го критикуваат! И покрај тоа што МТВ е национална телевизија, таа треба да е во комуникација со големите приватни, кои во последно време сé почесто организираат музички настани, за да се здобијат со некои корисни информации. Исто така, на тој начин, ќе се приберат и совети, кои можеби на прв поглед се заборавени. Да не зборувам за промоцијата на фестивалот, која МТВ ќе ја добие од овие телевизии, доколку и тие, на било кој начин, се вклучени во него. Истото важи и за сите други новинари, од пишаните или електронските медиуми.

Она што особено ми е жал што никогаш не го направи МТВ е да ги вклучи клубот на евровизиските фанови на Македонија во целиов овој процес. Не сум член на ова друштво, но знам дека нивното искуство, знаење и љубов кон оваа манифестација, и тоа како, може да биде од помош. Секоја година во жирито кое одлучува во име на целата држава гледаме „пропаднати“ музичари, анонимци, кои со политички влијанија се на некоја позиција, сопственици на модни студија и сл. Зарем треба да кажам нешто!?!? :O :/

И што, откако ќе се избере претставник? Наместо да се троши време на демантирање на некои информации кои се пласираат во јавноста, да се вложи труд да се „нашминка“ сé она што може. Евровизиските правила говорат дека песната смее да претрпи мали промени и по домашниот избор. Да се корегира некој музички елемент, да се доработи аранжманот, да се среди преводот се само мал дел од работите кои тука треба и мора да се сработат. Албанија е пример од последното издание на ESC, кој речиси во целост ја промени песната за да звучи онака како што треба.

Снимањето на видео запис е особено битен момент. Но не треба да правиме спектакли за него. Повторно ќе се навратам на Lena и "Satellite". Нејзиниот спот беше само една квалитетна снимка од студио. Ништо повеќе... Поголем дел од средствата треба да се искористат за „подкована“ промоција, која ќе вроди со плод.

На крај уште една идеја. Зошто во целиот процес да не се вклучат студентите? Може да се објави конкурс за изработка на идејно решение за сцената на „Скопскиот фестивал“ од страна на студентите. Така, целиот настан ќе стане поинтерактивен, погледан, поинтересен, а од тоа корист ќе имаат и МТВ и студентите кои ќе учевствуваат. Истото може да се направи и со костимите за големото претставување; со идеи за видео записот; со идеи за самиот фестивал, па дури и водителите можат да се изберат на овој начин. На овој начин, во старт имате 50-тина семејства, кои со големо внимание ќе го следат, па дури и ќе го промовираат, фестивалот. Македонскиот менталитет и „моето дете таму ова и она правеше...“ ќе ги вклучи сите тетки, вујковци, чичковци и стрини, комшии и пријатели и добивате класичен viral-marketing. А верувајте ми, никој не знае со помалку средства да биде покреативен од самите студенти! :)

Сметам дека да се сумира сето ова е тешка задача, затоа што се потребни промени од корен! ESC не е мала работа и да не се лажеме дека не го следи цела Европа. Годинава се забележани рекордни резултати на гледаност, квалитетот се врати на ESC, ама никако и кај нас. Постојано одиме на принципот „Важно е да се учевствува“, со интерпретатори кои се апатични во голема мера кон целата манифестација, со критики кои, речиси, и им ги уништуваат кариерите на сите оние кои не претставуваат... Тешко е да се промени менталитетот, но лесно е со мали промени дома, да се промени општиот впечаток надвор.

Овој „страшно долг текст“ е таков, главно поради тоа што не сакав да ја одделам критиката за Влатко и препораките во 2 одделни blog-а, како и поради револтот кој го чувстувам поради односот кон ESC. Се надевам дека „некој таму некаде“ ќе ги прочита овие идеи и барем ќе размисли... можеби и имам право за некои од работите. Уморен сум од „тонењето“... сакам новитети, живот, енергија, посветеност, сериозност и успех на ова поле!

CommentZzz? Do you have any suggestions? :)